بررسی تأثیر تفاوت زمان اثردهی داروی دوستاکسول در افزایش میزان مرگ سلول های تومور پستان رده ی ۷-mcf در محیط برون تنی

مقدمه: شیمی درمانی یکی از پرکاربردترین روش های درمان سرطان ها می باشد. مهم ترین مرحله ی درمان، انتخاب موثرترین دارو برای ایجاد بیش ترین اثر سمیت بر سلول های سرطانی است. دوستاکسول دارویی است که هنگام استفاده ی ترکیبی با رادیوتراپی می تواند اثرات درمانی چشم گیری نظیر متوقف کردن چرخه ی سلولی در فاز g 2 /m، که مرحله ای بسیار آسیب پذیر به تابش های یونیزان است، داشته باشد. مدت زمان اثردهی دارو با سلول یکی از عواملی است که اثر آن تا کنون در مطالعات سلولی این دارو به عنوان یک عامل متغیر مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه ی تجربی، ما به بررسی تأثیر تفاوت زمان اثردهی داروی دوستاکسول در افزایش میزان مرگ سلول های سرطانی پستان رده ی 7-mcf در محیط برون تنی پرداختیم. روش ها: در این مطالعه، سلول ها را به سه گروه شاهد، 1 با مدت زمان اثردهی 5 ساعت و 2 با مدت زمان اثردهی 24 ساعت در غلظت های مختلف داروی دوستاکسل تقسیم کردیم. میزان حیات سلولی از طریق آزمون mtt [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] در سه بازه ی زمانی 24، 48 و 72 ساعت بعد از آزمایش سنجیده شد. یافته ها: میزان مرگ سلولی، وابسته به غلظت دارو بود. در مقایسه بین دو گروه 1 و 2، کاهش معنی داری در حیات سلولی، به ویژه در غلظت های بالا مشاهده شد که نشان دهنده ی تأثیر مدت زمان اثردهی بود. نتیجه گیری: مطالعه ی ما اثبات کرد که مدت زمان اثردهی داروی دوستاکسول عاملی مهم در میزان مرگ سلولی است و هنگام کاربرد هم زمان دوستاکسل با رادیوتراپی در مطالعات سلولی، باید به عنوان یک عامل متغیر مورد نوجه قرار گیرد.